Έγινε χαμός τις τελευταίες μέρες στο διαδίκτυο με την ετεροχρονισμένη αποκάλυψη ότι η κυβέρνηση της ΝΔ με την απόφαση 3220/23-7-2007 εξαίρεσε από την αναδάσωση της Πάρνηθας καμένη έκταση 62,5 στρεμμάτων, η οποία είχε παραχωρηθεί στο Καζίνο με τον Ν. 3139/2003 της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα ενώ η υπόθεση ήταν γνωστή από τις 25 Ιουλίου, το Καζίνο έβγαλε
ανακοίνωση στις 28 Αυγούστου για το θέμα (μετά τον χαμό που έγινε στο διαδίκτυο), με την οποία δηλώνει την πρόθεση του να αναδασώσει την έκταση των 62,5 στρεμμάτων και να την επαναφέρει στην προ πυρκαγιάς κατάσταση της.
Αν μη τι άλλο, η υπόθεση δείχνει ότι όταν υπάρχουν ισχυρά συμφέροντα με προσβάσεις στα δύο κόμματα εξουσίας, δεν χρειάζονται οι περιβόητοι "εμπρηστές" για να μπει χέρι στο δασικό πλούτο της χώρας. Πιθανότατα στη συγκεκριμένη περίπτωση η πυρκαγιά να έκανε κακό αντί για καλό στο Καζίνο. Με βάση το νόμο του ΠΑΣΟΚ θα έκοβαν κάποια άσχετη στιγμή τα δέντρα στα μουλωχτά, επεκτείνοντας το Καζίνο και ολοκληρώνοντας έτσι το έγκλημα σε βάρος του περιβάλλοντος με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. Ενώ τώρα με την υπόθεση Πάρνηθα να βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο, οι αντιδράσεις θα είναι ισχυρότατες με κίνδυνο ματαίωσης των σχεδίων επέκτασης του Καζίνο. Ας αφήσουμε το γεγονός ότι προφανώς θα προτιμούσαν η όποια επέκταση να γίνει μέσα στο καταπράσινο περιβάλλον και όχι σε περιοχή που θυμίζει κρανίου τόπο.
Έτσι ερχόμαστε στο ερώτημα, υπάρχουν ή δεν υπάρχουν εμπρηστές; Εμπρηστές προφανώς υπάρχουν και σχετίζονται κυρίως με κατασκευαστικά/οικοδομικά συμφέροντα - αξιοποίηση γης στις μεγάλες πόλεις και τους βοσκούς/κτηνοτρόφους στην περιφέρεια (ίσως και ένα αριθμό πυρομανών όπως δείχνουν έρευνες στο εξωτερικό). Αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι το ποσοστό των πυρκαγιών που οφείλεται σε εμπρησμούς είναι μικρό (όχι παραπάνω από 15% όπως δείχνουν διεθνή στοιχεία), ενώ το 85% των πυρκαγιών οφείλονται σε άλλα αίτια (τα περισσότερα από τα οποία συνδέονται εμμέσως ή αμέσως με την ανθρώπινη δραστηριότητα). Με άλλα λόγια δεν υπάρχει κανένα οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών, οι όποιοι εμπρησμοί δεν έχουν σχέση μεταξύ τους και συνήθως εξυπηρετούν τοπικά μικροσυμφέροντα
Ο νούμερο ένα εμπρηστής είναι η διαχρονική έλλειψη πρόληψης και ολοκληρωμένης δασικής πολιτικής (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο λεγόμενος "δασοκτόνος"
νόμος του 2003 ή η απόπειρα αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος) για την οποία αποκλειστικά υπεύθυνες είναι όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Επιπλέον οι ανθρώπινες δραστηριότητες δίπλα ή μέσα στα δάση (ιδίως όταν αυτές χαρακτηρίζονται από ένα μεγάλο βαθμό ανευθυνότητας που διακρίνει πολλούς συμπατριώτες μας) αυξάνουν κατά πολύ τον κίνδυνο εκδήλωσης δασικών πυρκαγιών. Στη συνέχεια η απουσία οργανωμένων σχεδίων δράσης και η αναποτελεσματικότητα των υπηρεσιών δασοπυρόσβεσης παίζουν το ρόλο τους όταν εκδηλωθεί η πυρκαγιά. Εάν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε τις κλιματικές αλλαγές και το γεγονός ότι σε οικοσυστήματα όπως το μεσογειακό οι πυρκαγιές είναι ως ένα βαθμό φυσιολογικό φαινόμενο, τα πάντα εξηγούνται χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγουμε σε εξεζητημένες θεωρίες συνωμοσίας.
ΥΓ: Για το πλιάτσικο που κυριολεκτικά γίνεται με την καταβολή των αποζημιώσεων στους πυροπαθείς τι να (πρωτο)σχολιάσει κανείς. Ήταν αναμενόμενο από την πρώτη στιγμή , και τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του (δηλαδή το face-control από τους υπαλλήλους των τραπεζών!) είναι too little, too late (ούτε καν ΑΦΜ δεν απαιτείται για την είσπραξη της αποζημίωσης!) . Χιλιάδες απατεώνες (υποψήφιοι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος;) έχουν εισπράξει και θα εισπράξουν χρήματα που σε καμιά περίπτωση δεν δικαιούνται, εις υγεία των κορόιδων (Ελλήνων φορολογούμενων). Ενώ το πρόβλημα δεν εντοπίζεται αποκλειστικά στους τσιγγάνους όπως παρουσιάζουν τα ΜΜΕ (οι τσιγγάνοι είναι ο εύκολος στόχος), αλλά είναι ευρύτερο και αφορά χιλιάδες επιτήδειους συμπατριώτες μας. Πραγματικά αίσχος.
